22 dic 2009

FELIZ NAVIDAD Y PRÓSPERO AÑO 2010

Quiero aprovechar estas fechas para agradecer sinceramente la continuidad y el seguimiento que habéis tenido todos los lectores de mi blog, que en este primer año de vida ha superado las 7.500 visitas, más de 600 al mes.

16 dic 2009

BALTAR NO SE PRESENTARÁ...

El próximo 30 de enero se celebrará el Congreso Provincial del PP de Ourense. Un cónclave muy especial que propiciará el relevo del Presidente Baltar que, tras 18 años al frente del partido en la provincia, ha decidido no presentarse más.

14 dic 2009

VALDEORRAS DE NUEVO EN PELIGRO!

El documento de partida que elaboraron los técnicos del Ministerio de Fomento demoraban hasta el 2020 los planes para mejorar la infraestructura ferroviaria gallega de cara a impulsar una red de mercancías por tren. Estos plazos se acortaban al 2013 en el eje mediterráneo o las conexiones Algeciras-Madrid-Zaragoza o Madrid-Valladolid-País Vasco.
De momento el ministro, José Blanco, en unas declaraciones públicas dio a entender que el borrador estaba fuera de su supervisión y que se ceñía más a un nivel técnico que político.
Sin embargo, este bosquejo de plan inicial sí que fue entregado, en una reunión celebrada en Madrid hace unos días, a los directores generales de Transportes de las comunidades autónomas como documento de partida para organizar la conferencia sectorial que debe definir, en el primer trimestre del 2010, el plan estratégico para el transporte ferroviario de mercancías.
En este documento, no obstante, no estarían incluidas algunas ideas que fuentes del ministerio dan por seguro que van a estar presentes en el plan definitivo, como por ejemplo que la línea Monforte-Ponferrada-León forme parte de la red básica del transporte de mercancías como eje principal y no complementario, como estaba previsto en el borrador.
No tardaron en reaccionar tanto PP como BNG, que inmediatamente anunciaron iniciativas en el Congreso para que el Gobierno explique y rectifique sus previsiones sobre la red de mercancías ferroviarias en Galicia.
El coordinador de los diputados gallegos del PP, Celso Delgado, reclamó la comparecencia en la Comisión de Fomento del Congreso del secretario general de Transportes del Ministerio de Fomento para que dé «una explicación oficial en sede parlamentaria para que todos los grupos políticos y los ciudadanos gallegos puedan saber cuáles son los planes del ministerio».
La Consellería de Medio Ambiente, Territorio e Infraestruturas defendió ayer que Galicia «non pode quedar á marxe das grandes redes de transporte de mercancías», pues considera que «a falta de competitividade» en este ámbito «deixaría á nosa comunidade en condicións de clara inferioridade». Ante el borrador de Fomento, la consellería defenderá ante el ministerio «que na planificación que se elabore o noroeste peninsular quede comunicado nos mesmos prazos que outras zonas de España, xa que deste factor depende a competitividade e a prosperidade da nosa economía».

13 dic 2009

LA TELEVISIÓN DE PLASMA

Me ha llamado la atención lo publicado en el día de ayer por el periódico ourensano La Región, en su apartado "Quen cho dixo", que por otro lado deja constancia de un hecho que yo ya conocía y que fue muy comentado por los allí presentes:

Sabe usted...
Que hay un alcalde que el azar ya le dejó regaliño navideño antes de que Papá Noel haga escala en O Barco? -que a Alfredo García la suerte le sonrió en el sorteo que celebró la Asociación de Empresarios de Valdeorras en su última asamblea? -que se fue a casiña con un flamante televisor de 37 pulgadas bajo el brazo? -que las malas lenguas, que siempre habelas hailas, le recriminan que no lo hubiera donado a los miembros de la Asociación Asfaval, presente en el acto? Paquevexas.

QUESSADA, FILLO PREDILECTO DA PROVINCIA DE OURENSE

3 dic 2009

NUEVO DISCO DE ANXO REI


Hoy por la tarde estuve en la presentación del último disco de mi buen amigo Anxo Rei. El edificio multiusos del concello de O Barco fue el escenario elegido para que, todos los que abarrotábamos el salón de actos, escucháramos tres fenomenales canciones de "Ao son da auga". Y claro, nos supo a poco.
Enhorabuena Anxo, te lo mereces!!

2 dic 2009

PRIORIDADES EN ÉPOCA DE CRISIS

El Gobierno de Zapatero publicó ayer en el BOE la lista de beneficiarios para 2009 de las subvenciones “destinadas a actividades relacionadas con las víctimas de la guerra civil y del franquismo”, que suman casi cuatro millones de euros y alrededor de 200 proyectos.Una cantidad que se reparte a distintas organizaciones para exhumar cadáveres y expandir socialismo y sindicalismo. El propio Presidente es vocal de una fundación 'agraciada'
Y mientras en Noviembre se han sumado 60.593 desempleados más, un incremento del 1,6% respecto a octubre. En estos momentos hay en España 3.868.946 parados.

GRACIAS OURENSE POR VUESTRO APOYO


El pasado sábado 28, actuamos en el Teatro Principal de Ourense. Un teatro lleno y con ganas de pasarlo bien, y a la vista de los comentarios del público, creo que lo conseguimos.
Gracias a todos por asistir, especialmente a la gente de O Barco que tan cariñosamente nos acompaña allá por donde vamos!

28 nov 2009

VISITA A COPE VALDEORRAS



Varios miembros de Son do Sil acudimos a los estudios de la Cadena Cope en O Barco para participar en una divertida entrevista.
Aprovechamos la ocasión para hablar de nuestro próximo concierto en el Teatro Principal de Ourense y agradecer al apoyo recibido de todas las personas e instituciones que nos han arropado con su cariño desde el comienzo.

26 nov 2009

SON DO SIL EN EL TEATRO PRINCIPAL DE OURENSE

El próximo sábado, 28 de noviembre, a las 20:30 horas el grupo valdeorrés Son do Sil actuará en el Teatro Principal de Ourense. Las entradas se podrán retirar en la taquilla del teatro.
El precio: muchas ganas de pasarlo bien!
ESTÁIS INVITADOS...

23 nov 2009

CARTA DIRIGIDA AL SR. ANTÓN LOURO, DELEGADO DEL GOBIERNO DE ESPAÑA EN GALICIA

Estimado Sr. Louro:

Es una realidad incuestionable que Valdeorras es una comarca necesitada de infraestructuras de comunicación. Ambiciosos proyectos que, en la mayoría de los casos, dependen de otras administraciones, ya que por su elevado coste superan la capacidad inversora de cualquier municipio.

Otra de las realidades que nadie pone en duda es la marginación histórica a la que ha sido sometida nuestra comarca en lo que a infraestructuras de comunicación se refiere, y que esto solo se podría corregir con un cambio drástico en la voluntad inversora de las distintas administraciones.

En su reciente visita a O Barco, realizó unas declaraciones públicas ratificando el compromiso del Gobierno de España con dos infraestructuras de comunicación: la autovía A-76 y la línea de alta velocidad entre Ponferrada-Valdeorras-Monforte.

Como seguramente usted muy bien sabe, estas infraestructuras son de vital importancia para el desarrollo socio-económico y el progreso de nuestra querida comarca.

Por eso, tengo que decirle que a mí sus declaraciones me llenan de esperanza. Pero, por otro lado me inquietan, puesto que contradicen lo reflejado en los Presupuestos Generales del Estado durante los últimos años, así como, en las cuentas para el 2010.

Permítame recodarle que el ritmo inversor y su posterior ejecución, en cuanto a estos dos proyectos, ha sido bajísimo, lo que desde mi punto de vista evidencia una clara falta de voluntad política para con el futuro de Valdeorras.

En lo que se refiere a la construcción de la Autovía A-76, todo el proyecto en su conjunto acumula un monumental retraso. El Ministerio de Fomento adjudicaba el 22 de diciembre de 2005 la redacción del estudio informativo. Casi tres años después se aprobaba provisionalmente, y lo cierto es que aún no concluyó la fase de información al público que se inició con la publicación en el BOE de 5 de septiembre de 2008.

Las consignaciones presupuestarias para esta autovía desde el 2005 son cuantías ridículas, muchas de las cuales ni siquiera se han ejecutado. Por ejemplo, las partidas económicas del año 2007 no alcanzaron el 26% de su ejecución, dejando de invertirse más de 689.000€. Y así con el resto de ejercicios económicos, lo que demuestra que, hasta la fecha, el Gobierno central sólo ha sido capaz de ejecutar un mínimo porcentaje de la inversión presupuestada para esta actuación. Tampoco el 2010 se presenta muy esperanzador, ya que para esta infraestructura, su dotación económica apenas alcanza el millón de euros distribuido entre las tres provincias implicadas.

Con respecto a la línea de alta velocidad entre Ponferrada-Valdeorras-Monforte las cifras son todavía más desalentadoras.

El Ministerio de Fomento acordó el 14 de febrero de 2003 la licitación del contrato de consultoría y asistencia técnica para la redacción del estudio informativo del proyecto de línea de alta velocidad Ponferrada-Monforte de Lemos. El 12 de junio de 2003 se adjudicó a la empresa Sener Ingeniería y Sistemas S.A. este contrato, por un importe de 851.000 €, y hoy la realidad es que, seis años después, todavía no hay estudio informativo.

Es preciso recordar que el recién llegado Gobierno del Sr. Zapatero se comprometía el 22 de junio de 2004 a que esta línea de AVE estuviera en servicio entre 2012 y 2014, objetivo que se presenta como inalcanzable a la vista de la demora injustificada de sólo el primer trámite: el Estudio Informativo.

Un año después el mismo Gobierno decidía, con la aprobación en julio de 2005 del Plan Estratégico de Infraestructuras y Transporte (PEIT), que esta línea, inicialmente prevista para tráfico exclusivo de pasajeros, se dedicaría al tráfico mixto de mercancías y pasajeros.

Sea como fuere, lo cierto es que en todos estos años la inversión ha sido prácticamente nula. Concretamente en el 2008, 5.300€ de los 49.900€ presupuestados, lo que significa únicamente un 10,6% de lo previsto. Para el 2010 aparece una ridícula consignación de 80.000€ en la provincia de Ourense, 80.000€ en la de Lugo y 40.000€ en la de León, unas cifras que evidencian nuevamente la falta total de compromiso para que esta línea de Alta Velocidad se materialice.

Por cierto, para la tan necesaria mejora del Ferrocarril Convencional en las conexiones con Valdeorras, tampoco se incluye ninguna partida concreta.

Ante estos datos objetivos, comprenderá usted perfectamente la incredulidad y la desesperación de toda la sociedad valdeorresa que, año tras año, ve como los proyectos más vitales para su desarrollo futuro se demoran en el tiempo.

Sepa usted, que desde mi grupo político, a través de distintas iniciativas municipales, hemos intentado conseguir la unanimidad necesaria para hacer frente común y reclamar mayores dotaciones presupuestarias y agilizar la ejecución de estos proyectos. Pero todas las propuestas han sido rechazadas por el gobierno municipal del Concello de O Barco. Así mismo, los diputados nacionales de nuestro partido han presentado numerosas proposiciones y enmiendas habiendo sido también denegadas en su totalidad.

Por eso, me dirijo a usted, como máximo representante del Gobierno del Estado en Galicia que es, y le pido encarecidamente que no permita nuevos retrasos e incumplimientos con estos dos importantes proyectos para nuestra comarca.

Le pido un esfuerzo decidido y un firme compromiso, porque a VALDEORRAS ya se le ha agotado la paciencia, y no le queda más tiempo que perder. Nos jugamos mucho.


Sin otro particular, reciba un afectuoso saludo.

19 nov 2009

O BARCO E POLONIA NA DEPUTACIÓN DE OURENSE

O pasado martes tiven a honra de recibir a un grupo de alumnos do Barco acompañados de estudantes dun instituto de Polonia. O programa de intercambio está organizado polo IES Martaguisela, o que fixo posible que unha vintena de alumnos de ensino medio de Polonia poidesen viaxar ata Ourense para realizar unha inmersión cultural, turística e docente sobre os aspectos característicos da nosa provincia.
Falamos cos visitantes, alumnos e profesores, dos “puntos de encontro” existentes entre Ourense e Polonia, entre os que se atopa o eido agroalimentario, a través dos proxectos sobre cultivo de pataca que desenvolve o Inorde conxuntamente con organismos agrícolas de Polonia; e tamén me referín á riqueza termal da nosa provincia, “un dos principais reclamos turísticos que temos en Ourense”.

17 nov 2009

EL PSOE DE O BARCO GOBIERNA CON LAS PROPUESTAS DEL PP

Con el reciente anuncio de que el alcalde de O Barco pretende impulsar la construcción de un camping municipal se confirma, nuevamente, que el gobierno municipal utiliza en su acción las propuestas que el PP de O Barco llevaba en su programa electoral.

Quisiera recordar a este respecto otras iniciativas populares como la construcción de un “campo de hierba artificial”, el “plan de modernización de integral y administración telemática”, el “servicio de préstamo de bicicletas” o la “recuperación de la antigua Casa dos Pontoneiros en Viloira” para fines sociales, etc… Propuestas que han sido rechazadas o ignoradas por los socialistas barquenses y que tampoco han querido demandar al anterior gobierno de Touriño y Quintana.

Por otro lado, desde el Partido Popular de O Barco queremos reconocer el esfuerzo que está haciendo la nueva Xunta de Galicia para, en época de crisis económica, dar salida a proyectos importantes que el bipartito no consiguió llevar a cabo durante la última legislatura. Así pues, la construcción de la pasarela peatonal entre el casco vello e Viloira (que otros ya lo hicieron virtualmente), el remate del nuevo Palacio de Xustiza o la construcción del polideportivo y el comedor del Colegio Otero Pedrayo serán una realidad, en próximos meses como así consta en los presupuestos autonómicos.

De igual modo, hay que recordar la celeridad del Director Xeral de Industria, Ángel Bernardo Tahoces, que en los primeros cincuenta días del nuevo gobierno se desplazó hasta O Barco para presentar el primer Plan de apoyo e impulso de la pizarra, dotado con 580.000€.

15 nov 2009

CONSTRUCCIÓN DEL PASO INFERIOR DE LA VÍA DEL TREN ENTRE LAS CALLES LA RAMPA-RAMÓN Y CAJAL

Otra de las mociones que también presentamos y que, en esta ocasión, fue aprobada por el gobierno municipal después de que aceptáramos una enmienda para trasladar también la solicitud a la Xunta de Galicia, a través de la Dirección Xeral de Mobilidade e Transporte.


La línea del ferrocarril, que atraviesa longitudinalmente el núcleo urbano de O Barco, siempre ha supuesto un importante eje de división en nuestro municipio dificultando el crecimiento, desarrollo y la comunicación de la parte más al norte.
Por otro lado, la zona sur, donde se encuentran la casi totalidad de los servicios también ve claramente afectada su expansión debido al poco espacio que tiene, limitado por el Río Sil y la propia línea férrea.
Por lo tanto, podemos concluir que esta “barrera de hierro” supone un fuerte condicionante para el desarrollo futuro de ambas zonas. En definitiva, un claro obstáculo para el crecimiento de O Barco.
Cierto es que parte de este problema se ha ido solucionando con la construcción del paso subterráneo de la vía del tren, que trajo consigo la desaparición del tan peligroso paso a nivel.
Existe además, otro paso inferior que comunica las calles La Rampa y Ramón y Cajal, construido hace más de 50 años y cuyo gálibo actual es de unos 4 metros de achura por 3 metros de altura, lo que no permite la circulación de vehículos más que en sentido alterno sin seguridad para los peatones que lo utilizan. Asimismo, su falta de visibilidad lo convierten en un auténtico punto negro en lo que accidentes se refiere, necesitando una urgente modificación.
En mayo de 2006 se presentaba en el Concello un proyecto para la construcción de otro paso inferior paralelo al existente, que permitía la circulación de los vehículos en ambas direcciones y la ejecución de aceras para peatones. Desde aquella fecha hasta hoy, y tras haber preguntado en alguna Comisión de Obras por el tema, no hemos tenido noticia alguna.
Por todo lo anteriormente expuesto, el Grupo Municipal del Partido Popular propone al Pleno de la Corporación la adopción del siguiente acuerdo:

- Instar al Ministerio de Fomento para que ejecute el proyecto de construcción de un paso inferior de la vía del tren entre las calles La Rampa y Ramón y Cajal.

EJECUCIÓN DEL AVAL PARA LA URBANIZACIÓN DE LA PLAZA EN LA CL ÁLVARO CUNQUEIRO

A continuación os dejo el texto de la moción que presentamos en el último pleno del concello de O Barco. Moción que fue rechazada por el gobierno municipal socialista.

En junio de 2003 se aprobaba el PXOM de O Barco en el que se incluía el convenio urbanístico correspondiente a la cesión de una plaza, a cambio del aprovechamiento del subsuelo, en la Cl Pérez Lista - Álvaro Cunqueiro (detrás de la Iglesia de San Mauro).
Elevada a escritura pública la cesión, aceptadas las condiciones y concedidas las oportunas licencias municipales, en marzo de 2007 se inician las obras de construcción de un edificio de 71 viviendas.
En junio de 2008 se cumplía la fecha límite para que la plaza estuviera totalmente rematada según lo estipulado en el convenio urbanístico.
Hace ya varios meses que las obras se encuentran paralizadas, con el edificio parcialmente construido y la plaza en un estado que ya posibilita su pavimentación.
A la vista de los hechos, el pasado 4 de mayo, el arquitecto municipal emitía un informe en el que dejaba constancia de la conveniencia de ejecutar dicho aval.
El grupo popular considera que, una vez cumplidos los plazos y ante la indefinición de la continuidad de las obras, ya se dan todas las condiciones para la urbanización de la plaza mediante la ejecución del correspondiente aval, y no privar, por más tiempo a los barquenses de un lugar de esparcimiento y ocio tan necesario para el impulso de toda la zona.
Por todo lo anteriormente expuesto, el Grupo Municipal del Partido Popular en este Concello propone al Pleno de la Corporación la adopción del siguiente acuerdo:

- El Concello de O Barco, a través de la Tesorería Municipal, iniciará el expediente de ejecución del aval para la urbanización de la Plaza en la calle Álvaro Cunqueiro.

11 nov 2009

MANUEL CANDAL CANDAL

Día triste para la familia Candal Jarrín, día triste para la familia popular, día trista para el Concello de Vilamartín, día triste para la Fundación Valdegodos, día triste para sus residentes....que tanto quiso y lo quisieron....

Que Dios te acoja en su seno, ALCALDE!


Descanse en paz D.Manuel Candal Candal.




8 nov 2009

ENTREVISTA EN LA VOZ DE GALICIA




El pasado viernes en "La Pajarería" el periodista, Jose Manuel Rubín, me realizó una entrevista que se publica hoy en el periódico La Voz de Galicia en su edición de Ourense.

EL NAPOLEÓN DE KUBRICK

Hoy el periódico El País recogía en sus páginas el proyecto que tenía el director de cine, Stanley Kubrick, para rodar una película sobre uno de los personajes más importantes de la historia, Napoleón Bonaparte. A mí me hubiese encantado poder ver y disfrutar de esa película. Ojalá que algún compañero suyo se sienta cautivado por el personaje y, aprovechando todo el material recopilado, se anime a plasmarlo en una buena historia cinematográfica.

Aquí os dejo lo publicado.

El 'Napoleón' que imaginó Kubrick
El cineasta estadounidense planificó todo minuciosamente para rodar una película sobre el militar francés. Su sueño se frustró, pero dejó una enorme cantidad de documentos que ahora recupera la editorial Taschen
88 cajas de documentos
Kubrick acumuló miles de documentos guardados en 88 cajas en su casa del norte de Londres. Entre ellos hay fichas de acontecimientos, cuadernos de anotaciones, fotos de posibles localizaciones, dibujos de vestuarios, imágenes de la época… Numerosas personas le ayudaron a reunir toda esa información, desde el que iba a ser productor del filme, Jan Harlan, hasta expertos en historia napoleónica de la Universidad de Oxford.
Todos los detalles
El filme iba a durar más de tres horas y se requería un presupuesto desorbitado, una de las razones por las que la productora MGM se desentendió en septiembre de 1969. Otro factor que acabaría por frustrar el sueño de Kubrick fue el escaso éxito que alcanzó el estreno de 'Waterloo', de Sergei Bondarchuk, en 1971. Para entonces, el director no había olvidado ningún detalle, tampoco el vestuario de la emperatriz Josefina, un personaje que le fascinó tanto como el propio Napoleón.
El 'no' de Audrey Hepburn
Para el papel de Josefina, Kubrick pensó en Audrey Hepburn, que lo rechazó en una carta (en la imagen). También sonaron, en el resto del reparto, nombres como los de Peter O’Toole, Alec Guiness, Peter Ustinov, Charlotte Rampling o Jean-Paul Belmondo. En 1868, Kubric ofreció el papel protagonista a Oskar Werner; otras opciones eran Ian Holm y David Hemmings.

Tras las huellas de Napoleón
"Vete a todo rincón al que pudo ir Napoleón y fotografíalo", le dijo el cineasta a su asistente Andrew Birkin. Y eso hizo él. La cámara de Birkin captó desde el salón del trono de Fontainebleau (imagen de la derecha) hasta Santa Helena, la isla atlántica donde el emperador, destronado y exiliado, murió en 1821.

Disciplina marcial
Una de las cosas que más pareció interesar al cineasta de Napoleón fue su faceta militar. "Un soldado de éxito, un alumno de filósofos, Napoleón detestaba el feudalismo, la desigualdad civil y la intolerancia religiosa" dice una nota subrayada por Kubrick del libro 'Napoleón' del historiador Georges Lefebvre. El director planificó cada escena del filme con la minuciosidad con la que Napoleón planificó sus numerosas batallas. En la imagen, 'El paso del Berezina' (c. 1859), de Enero Suchodolski.

Realismo en el campo de batalla
Kubrick recopiló y confeccionó los distintos uniformes de los ejércitos participantes en las guerras napoleónicas. Rumania, donde se iban a localizar algunas batallas, estaba dispuesta a ceder parte de su Ejército para el rodaje. "10.000 soldados con sus caballerías aquí, 40.000 de infantería allá", escribió el cineasta en otra de sus anotaciones para la película.

Material inédito
El libro 'Stanley Kubrick’s Napoleon: the greatest movie never made [la mayor película nunca realizada]', de Alison Castle y editado por Taschen (diseñado en caja facsímil por el estudio M/M de París), incluye parte de lo guardado en los Archivos Kubrick sobre la preparación del filme. Una vez acabado el libro, el material se donó a la University of Arts de Londres. Además de artículos de expertos y análisis del guión, de casi 200 páginas, se presentan por primera vez íntegras las transcripciones de la charlas de Kubrick con el historiador Felix Markham, en las que iba resolviendo duda tras duda.

5 nov 2009

BALTAR EXPLICOU OS PRESUPOSTOS DA DEPUTACIÓN NO PARLAMENTO DE GALICIA


O Presidente da Deputación de Ourense, José Luis Baltar Pumar, compareceu hoxe diante da Comisión de Economía e Facenda do Parlamento de Galicia para explicar as liñas maestras dos Presupostos da institución para o vindeiro ano.

De seguido, transcríbese integramente a súa comparecencia:
"Sr/Sra. Presidenta/e da Comisión, señoras deputadas e señores deputados: Un ano máis, comparezo ante esta comisión, co fin de expórlle-las liñas xerais do proxecto de orzamento xeral da Deputación Provincial de Ourense para o exercicio 2010, atendendo á amable invitación cursada pola Presidencia do Parlamento.
A miña comparecencia – como supoño sucede coas dos presidentes das outras tres deputacións provinciais galegas - responde a un acto voluntario de colaboración con este Parlamento, cuxo fin principal – dende o meu punto de vista, polo menos – debe se-lo de subministrarlles ás súas señorías información de primeira man sobre a realidade das administracións provinciais.
En efecto, non é competencia do Parlamento nin fiscalizar nin controla-las políticas desenvolvidas polos gobernos locais, agás no relativo á execución económico – orzamentaria, control que, como é sabido, xa se verifica a través do Consello de Contas, na súa condición de órgano comisionado deste Parlamento. Pero ese é un control de carácter esencialmente regrado, que se cingue ó cumprimento da legalidade vixente e á observancia dos principios de eficacia e eficiencia na xestión dos fondos públicos; en cambio, no alcanza – nin pode alcanzar – á decisión política previa de planificación dos gastos e deseño de políticas públicas que se verifica a través da aprobación dos orzamentos.
Neste eido, o control das deputacións corresponde, unicamente, ós tribunais de xustiza, no que atinxe ás cuestións de estrita legalidade, e, sobre todo, ós cidadáns, ben sexa a través dos seus representantes no Pleno de cada Corporación, ben a través das urnas, cada catro anos. En cambio, si é competencia deste Parlamento lexislar sobre as deputacións provinciais, desenvolvendo a normativa básica estatal para adaptala ás peculiares necesidades do noso país, e establecendo, de se-lo caso, a regulación legal dos instrumentos de coordinación da acción das deputacións por parte da Xunta.
E a verdade, señorías, é que máis dun cuarto de século despois de aprobado o Estatuto de Autonomía, é forzoso recoñecer que este Parlamento apenas ten lexislado sobre as deputacións. A vixente Lei 5/1997, do 22 de xullo, de administración local de Galicia, non introduciu innovacións significativas no que respecta á organización, réxime de funcionamento e, sobre todo, competencias e financiamento das deputacións galegas. E a outra norma autonómica aprobada no seu día nesta materia, a Lei de coordinación das deputacións de 1989, hoxe derrogada e nunca aplicada, probablemente non tiña como verdadeiro obxectivo a coordinación das deputacións: o que se tentaba, a través desa lei, era outra cousa: o seu sometemento, sen máis, ás directrices da Xunta de Galicia aprobadas por decreto, a súa integración funcional, pola vía dos feitos, na administración autonómica. Non é estraño que esta lei nunca se aplicase durante a súa vixencia, nin tampouco que finalmente fose derrogada sen que exista ningún instrumento lexislativo equivalente que a substitúa.
A verdade, señorías, por máis que doa recoñecelo, é que este Parlamento aínda non foi quen de lexislar en positivo, dun xeito construtivo, sobre as deputacións provinciais: nunca foi quen de dicir que se esperaba que nós, que función querían que desempeñásemos dentro do noso sistema de goberno local; e, dende logo, si non se define primeiro, claramente, ese papel, dificilmente se poderá proceder a unha verdadeira coordinación das deputacións. Porque para coordina-la acción dunha institución, a premisa previa é a de saber con claridade que se espera desa institución. E iso implica asignar competencias, asigna-lo financiamento correspondente e, a partir de aí, sobre a base da atribución desas competencias e da dotación dese financiamento, fixar – con rigor, dende logo, pero con respecto, en todo caso, a autonomía provincial – as directrices e obxectivos fundamentais ós que se debe orienta-la acción dos gobernos provinciais.
Pero, en tanto non se definan claramente as nosas competencias, en tanto non se nos asigne financiamento a cargo da Comunidade Autónoma, ¿qué se pretende coordinar? ¿A prestación de servizos impropios que se manteñen, ben sexa como unha herdanza do pasado, ben como o resultado da inhibición da Xunta en determinados sectores de acción pública? ¿A execución de competencias definidas dun xeito xenérico e a todas luces insuficiente na lexislación estatal? ¿A xestión da cooperación económica local que financian na súa integridade o Estado e as propias deputacións e concellos? É necesario, incluso diría que é urxente, que este Parlamento leve a cabo, dunha vez por todas, o deseño acabado do papel das deputacións no sistema de goberno local de Galicia.
Nunha palabra, que se lexisle en positivo a institución provincial. É fundamental que este Parlamento defina que espera dos gobernos locais intermedios que son as deputacións, que quere que fagan e canto custa iso, que se doten os medios financeiros necesarios, e, loxicamente, se marquen, a partir desa definición, as directrices e obxectivos correspondentes, cos mecanismos de coordinación que garantan a súa consecución. Ata que iso suceda, señorías, as deputacións seguiremos a vivir nunha sorte de terra de ninguén, orfas dunha verdadeira definición lexislativa, desenvolvendo como poidamos as magras competencias que a lexislación básica nos asigna, mantendo servizos impropios que a Xunta non asume e levando a cabo iniciativas locais de fomento do desenvolvemento económico e social, en tódolos casos, iso si, cun financiamento que corre, practicamente de xeito exclusivo, a cargo da Administración Xeral do Estado.
Sen dúbida, esa carencia dunha verdadeira definición do papel que debe corresponder ás deputacións dentro da organización territorial galega obedece a múltiples causas, entre as que non poden desbotarse os trasnoitados prexuízos ideolóxicos aínda subsistentes contra a institución provincial. Pero probablemente unha das principais causas deste baleiro legal, desta inhibición do Parlamento de Galicia en canto ó desenvolvemento da institución provincial, obedeza, pura e simplemente, ó descoñecemento da institución provincial. Un descoñecemento que tal vez sexa dobre: descoñecemento da realidade actual das deputacións pero, sobre todo, descoñecemento do seu potencial – que me atrevo a cualificar de extraordinario – para a resolución dalgúns dos grandes problemas que afectan ós nosos gobernos locais.
É sintomático, neste senso, que cando se fala, nos debates que teñen lugar nos medios de comunicación, dos problemas que sofren os nosos concellos, rara vez se alude á posibilidade de orienta-la acción das deputacións cara a solución deses problemas: fálase de suprimir concellos, fálase de fomentar mancomunidades, fálase incluso de crear novas administracións – comarcas e áreas metropolitanas – e ninguén parece lembra-la existencia dunhas administracións provinciais incomprensiblemente desaproveitadas e inxustamente ninguneadas, con recursos humanos e técnicos suficientemente capacitados, con experiencia e coñecemento do mundo local; unhas administracións provinciais que, se fosen dotadas de competencias claras e financiamento suficiente, poderían contribuír de modo inmediato e eficaz a paliar moitos deses problemas dos concellos – especialmente, os de menor capacidade económica e de xestión – para os que, en definitiva, ninguén semella propoñer solucións alternativas viables.
Neste senso, espero que a miña intervención serva para arroxar algo de luz sobre cal é a realidade actual da Deputación Provincial de Ourense, e, sobre todo, cales son as súas posibilidades, o seu verdadeiro potencial como ente local intermedio, orientado fundamentalmente á cooperación e asistencia ós concellos. Ó fío da exposición das liñas mestras do proxecto de orzamentos de 2010, tentarei expoñer, brevemente, cales son as principais liñas de acción nas que estamos traballando, e cales son os nosos principais problemas e inquedanzas de cara ó futuro.
Tentarei, en definitiva, de colaborar con este Parlamento, achegándolles unha información que espero sexa de utilidade para cando – e espero que iso suceda máis cedo que tarde - esta cámara se decida, por fin, a dotar ás deputacións provinciais dunha lexislación moderna e acabada, sen complexos nin prexuízos, e inspirada por unha vontade inequívoca de desenvolver e consolida-lo sistema galego de goberno local. E, sen máis preámbulos, paso a expórlle-las liñas mestras do futuro orzamento da Deputación Provincial de Ourense para o exercicio 2009. Previamente, e como fixen na miña intervención hai un ano, quero advertir que, dadas as datas nas que nos atopamos, o orzamento provincial está aínda en plena fase de elaboración, e previsiblemente será sometido á consideración da comisión informativa competente e do Pleno da Deputación no vindeiro mes de decembro.
Como é comprensible, este feito limita a miña exposición, na medida en que existen múltiples cuestións que nestes intres están aínda a ser obxecto de estudo e análise por parte do equipo de goberno e dos servizos provinciais. A miña exposición cinguirase, pois, ás liñas mestras dese orzamento, que precisamente constitúen o obxecto da orde do día da convocatoria que me trae hoxe aquí.O orzamento xeral da Deputación Provincial de Ourense estará formado polo orzamento propio da entidade local provincial, polos dos seus organismos autónomos (o Instituto Ourensán de Desenvolvemento Económico – INORDE - e o Padroado Provincial de Turismo) e polas previsións de gastos e ingresos de Urbaourense, Sociedade Urbanística Provincial, SA, que ten carácter de sociedade anónima de capital integramente público provincial, e que, trala súa creación en 2008, comezou a súa andaina neste exercicio 2009.
A cantidade final do orzamento propio da entidade local provincial vai, seguramente, sufrir unha diminución importante, para as cifras nas que nos movemos na Deputación de Ourense, respecto á cantidade inicial aprobada para o exercicio de 2009, que ascendeu a 86.053.000,00 €. A mingua que neste momento prevemos pode supoñer, sendo incluso optimistas, un 10% desa cifra. Iso é debido, como logo veremos ó falar da participación nos ingresos do Estado, que é a nosa fonte principal de financiamento, a que a previsión que, sendo realistas, poderemos facer ó respecto estará nuns dez millóns menos de euros sobre o que previmos para o ano 2009. Esa cantidade superaría o 10% da cifra global de 2009 xa indicada, e se poñemos esa porcentaxe como referencia, é fundamentalmente polo endebedamento ó que calculemos que poidamos acudir para equilibra-las cifras sen danos maiores nos capítulos de investimento, que son o destino ordinario da débeda pública local. A este respecto, para o exercicio 2009 fíxose unha previsión de endebedamento por 3.100.000,00 €, cifra coa que se cumpría co principio de estabilidade orzamentaria. Finalmente, dada a evolución do gasto, púidose rebaixar esa cifra a 3.000.000,00 €.
Para o ano 2010, gustaríanos manternos nos límites da estabilidade orzamentaria e no respecto dos ratios legais de endebedamento, xa que no caso de incumprimento da primeira ou dos segundos, serían necesarios plans económico-financeiros ou de saneamento. Pero o certo é que na situación de crise na que nos atopamos, o primeiro que está recorrendo á débeda sen respecta-los topes de déficit fixados pola Unión Europea – certo é que en tempos de bonanza económica- para mante-lo investimento público e evita-lo arrefriamento da economía é o propio Estado. Así que o problema central e máis grave co que nos enfrontamos para equilibra-los estados de gastos e ingresos do orzamento de 2010, partindo da diminución prevista dos segundos, é ata onde reducimos os primeiros e ata onde teremos que mantelos para evitar unha baixa brusca na calidade dos servizos que prestamos, aínda a risco dun maior endebedamento.
Antes de entrar máis polo miúdo no contido dos Estado de ingresos e de gastos, debo advertir tamén que no ano 2010 entra en vigor a nova estrutura orzamentaria aprobada para as entidades locais por Orde do Ministerio de Economía e Facenda, o 3 de decembro de 2008, o que non fará exactamente comparables o novo orzamento cos de anos anteriores, pois se ben tanto a clasificación dos ingresos como a económica dos gastos mantén bastante similitude coa estrutura anterior vixente ata o presente exercicio de 2009, a clasificación funcional do gasto vai ser substituída por unha clasificación por programas cunhas denominadas áreas de gasto que difiren, bastante nalgúns casos, dos grupos de función que ata agora manexabamos na administración local.Unha vez dito iso, e indo xa cos ingresos, manteranse como ingresos no capítulo 1, a recarga provincial sobre o IAE, e no capítulo 3, as taxas e prezos públicos dos servizos provinciais: por inserción de anuncios no BOP, por expedición de autorizacións en materia de uso e defensa de estradas provinciais, e por diversos servizos prestados pola Deputación Provincial (por exemplo, os servizos deportivos que se prestan no Pazo Provincial dos Deportes Paco Paz).
O ingreso fundamental da facenda provincial é a participación nos ingresos do Estado, que foi presupostada en 2009 en 66.000.000,00 euros. Ó fío deste dato – suficientemente elocuente por si só da dependencia case que exclusiva que as deputacións de réxime común teñen das transferencias do Estado – non podo evitar lembrar, un ano máis, ante este Parlamento, o mandato recollido no artigo 142 da Constitución española, que ordena que as facendas locais (o que inclúe ás provinciais) se nutran, fundamentalmente, de tributos propios e de participación nos tributos do Estado e da Comunidade Autónoma. E digo isto por dúas razóns. A primeira, porque estamos a falar dun mandato constitucional flagrantemente incumprido, e isto, señorías, non ten volta de folla: trinta anos despois da promulgación dese mandato constitucional, e máis dun cuarto de século despois da constitución da Comunidade Autónoma, a participación das deputacións provinciais nos tributos autonómicos segue a ser exactamente a mesma: cero euros. Pero, por se o mandato constitucional non fose un motivo suficiente, hai unha segunda razón para demanda-lo noso dereito a esta participación: unha razón que, en Ourense, nos preocupa profundamente, e que parte da constatación de que a participación en tributos do Estado penaliza fortemente ás pequenas deputacións e non ten en conta a verdadeira estrutura do gasto provincial.
En efecto, a actual Lei de facendas locais prevé que a participación das deputacións provinciais nos tributos estatais se articule mediante o mecanismo da cesión territorializada dunha porcentaxe sobre a recadación dunha cesta de impostos. Noutras palabras, as deputacións fináncianse, fundamentalmente, cunha porcentaxe do IRPF, do IVE e dos impostos especiais que se recaden na respectiva provincia. Supoño que me dirán que dende a perspectiva da corresponsabilidade fiscal non hai nada que obxectar. Supoño que iso é certo. Pero tamén o é que dende a perspectiva da solidariedade e da suficiencia financeira (principios, ámbolos dous, recollidos expresamente na Constitución) este sistema é profundamente negativo. E isto é particularmente grave no caso dunha deputación, porque se produce a circunstancia de que a súa estrutura de ingresos está determinada dun xeito case que absoluto pola súa poboación (ou máis xustamente, pola renda desa poboación e pola súa capacidade de consumo) en tanto que a súa estrutura de gasto depende doutros factores determinados polas competencias provinciais, como a extensión do territorio ou o número de pequenos concellos que posúe.
Deste xeito, unha provincia con pouca poboación pode ter unha rede viaria máis extensa que unha provincia superpoboada, ou ter unha rede viaria máis custosa, pola existencia de estradas de alta montaña; e pode ter un número moito maior de pequenos concellos que atender. Se a isto se lle engade que as deputacións foron concibidas como entidades destinadas a reequilibra-las diferenzas territoriais e a garantir unha equiparación dos cidadáns na recepción de servizos municipais básicos, calquera que sexa o seu lugar de residencia, comprenderase facilmente que este sistema de financiamento debe ser corrixido urxentemente. E partindo desta idea non é difícil asumir que o outorgamento ás provincias galegas de participación nos tributos autonómicos sería unha ocasión inmellorable, non só para dar cumprimento á Constitución, senón ademais para corrixi-los desequilibrios que o financiamento actual produce.
Lémbrolles que lle corresponde a este Parlamento a potestade e o deber de establecer esa participación provincial nos tributos autonómicos, e que o cumprimento dese deber pode ser unha oportunidade inmellorable para contribuír ó reequilibrio entre as catro provincias galegas. Pero ademais desa queixa plenamente xustificada, resulta que a previsión de participación nos ingresos do Estado no ano 2009 contaba tamén coa liquidación do exercicio 2007 (do mesmo xeito que en 2008 se recibira a liquidación do que fora recibido en 2006 a conta da participación en ingresos do Estado). Ata agora dábase a circunstancia de que as liquidacións eran positivas. Pero no ano 2008, exercicio que será liquidado en 2010, xa se notou o efecto da crise, e a liquidación vai ser negativa, de tal modo que para o orzamento de 2010 non só non podemos prever unha liquidación adicional respecto ás entregas a conta do exercicio, senón que estas deben ser diminuídas coa cantidade que o Estado vai reter para enxuga-la diferenza negativa habida en 2008, e isto é o que produce, nunha primeira aproximación efectuada polos servizos económicos da Deputación, unha minoración duns dez millóns de euros respecto á cantidade prevista no orzamento de 2009. Este é un problema que se lle produce ó conxunto das entidades locais, pero sendo importante ir en auxilio das facendas municipais, esquécese tanto polo Estado como pola Comunidade Autónoma que tamén existen as entidades locais provinciais, entrando no contrasentido que sendo deixadas fóra dos plans de actuación a favor dos concellos, preténdese por algúns que tamén as Deputacións fagan os seus propios plans a favor dos municipios, cousa que as que están privilexiadas polo financiamento inxusto que antes se mencionou, poderán levar a cabo, pero que non se lle pode esixir ás que estamos financeiramente discriminadas e que non imos ter ningunha medida de apoio para afronta-la situación de crise que de forma acentuada notaremos no próximo exercicio económico.
Sendo de pequena contía tanto o resto das transferencias correntes, como os capítulos 5 e 6 de ingresos, unha fonte importante de ingresos podería se-lo capítulo 7 de transferencias de capital para investimentos finalistas, o que aliviaría a situación exposta sobre todo á hora de evitar un aumento do endebedamento por riba das normas de estabilidade, polo que tamén aquí permítaseme que – ante a ausencia dunha participación regrada e incondicionada nos tributos autonómicos - reivindique as axudas económicas que con cargo ós orzamentos da Xunta axudarían a corrixir desigualdades e a reequilibra-lo territorio, axudas das que nos temos sentido completamente orfos na Deputación de Ourense.
De feito, nese capítulo, os ingresos limítanse practicamente ás achegas estatais e municipais ós plans provinciais de cooperación, e ó financiamento europeo que a Deputación ten acadado. Neste aspecto, quero lembrar tamén unha vez máis – xa o fixen o pasado ano - que a competencia para a coordinación e cooperación cos concellos é unha xenuína competencia provincial, recoñecida na lexislación estatal de bases de réxime local. E quero lembrar que neste senso a cooperación económica local da Comunidade Autónoma (que é moi cuantiosa e diversa) debería canalizarse, ó igual que a do Estado, a través de plans provinciais de cooperación cos concellos, elaborados de xeito transparente, consensuado e coa participación dos municipios. Non pode ser, señorías, que a Comunidade Autónoma estea xogando a ser unha deputación provincial: non pode nin debe ser que as consellerías subvencionen continuamente abastecementos de augas, pavimentacións de camiños ou reformas das casas dos concellos: iso é cooperación económica local, e iso é unha competencia que corresponde ás deputacións.
Os recursos que a Xunta xestiona actualmente nese concepto deben transferirse ás deputacións, e deben se-las deputacións as que, a través de plans e programas elaborados coa participación dos concellos e regulados pola Xunta, canalicen e estruturen esa cooperación, como fixeron tradicionalmente a través dos plans provinciais de cooperación. Entrando no capítulo de gastos, o capítulo de persoal experimentará o aumento previsto polo proxecto de orzamento do Estado do ano 2010 para o sector público, que está cifrado nun 0,3%. Quero subliñar, a este respecto, o valor social e administrativo deste gasto, moitas veces desprezado como unha carga improdutiva para a sociedade.
E quero resaltalo por dous motivos: en primeiro lugar, porque é a través dese persoal que a Deputación cumpre cunha das súas principais competencias, a de asistencia a municipios, servizo que ten unha importancia esencial para o mantemento do propio sistema de goberno local, e que supón un aforro nada desdeñable para as arcas municipais; e, en segundo lugar, porque na Deputación de Ourense moitos servizos se prestan en réxime de xestión directa, o que loxicamente repercute nos capítulos I e II: é o caso do servizo de conservación e explotación das nosas estradas (que lles serve ademais ós concellos na realización de obras por administración mediante fórmulas de cooperación), do servizo provincial de recadación ou do servizo de medio ambiente.
Con respecto a este servizo, o ano pasado informei a esta comisión parlamentaria de que en 2009 prevíamos a xestión de 27 concellos; pois ben: ó día da data, podo informarlles de que xa estamos xestionando, dende a Deputación, e con carácter integral, o servizo de recollida de residuos sólidos urbanos de 37 concellos, ademais de xestiona-la recollida selectiva que SOGAMA deixou de facer en máis de sesenta concellos. Isto demostra o éxito que está a ter esta iniciativa da Deputación Provincial de Ourense, en virtude da cal estamos a consegui-lo que, ata a data, semellaba imposible a través doutras fórmulas: estamos a conseguir unha auténtica comarcalización dos servizos municipais de recollida de residuos, cos conseguintes beneficios en termos de optimización dos recursos, mediante a creación de servizos intermunicipais delegados, de acordo cos concellos, que manteñen unha participación cualificada na xestión a través de comisións de seguimento plenamente operativas.
De feito, a Deputación acaba de aprobar inicialmente unha ordenanza fiscal común para 33 deses 37 concellos, conseguindo deste xeito a unificación das taxas do servizo que pagarán os cidadáns, con independencia do concello no que vivan. Esta experiencia – sobre a que, se teñen interese, podo ampliarlles información se o desexan – reviste unha enorme importancia para nós, porque revela a certeza – co valor do empiricamente demostrado – unha das teses que dende hai anos veño defendendo: a de que as deputacións provinciais teñen un enorme potencial para a prestación de servizos locais de ámbito supramunicipal. E quero subliñar que isto que digo non é unha mera opinión: é unha realidade.
Non lles falo de oídas, non lles estou contando unha ocorrencia: estamos comarcalizando de xeito integral un servizo municipal fundamental, estamos demostrando que é posible facelo sen necesidade de crear novas administracións públicas e sen necesidade de modifica-lo mapa municipal, e estamos a demostrar tamén que, coa colaboración das deputacións, a prestación de servizos públicos de calidade no medio rural non ten por que ser ningunha utopía. É unha mágoa que a lexislación autonómica na materia non contemple esta posibilidade, ou que os plans autonómicos de xestión de residuos de Galicia apenas presten atención ó papel que poden desempeña-las deputacións neste campo. E digo máis: estamos a falar dunha experiencia positiva no ámbito da xestión do servizo de recollida de residuos sólidos urbanos.
Pero esa experiencia poderíase trasladar con éxito – e neso estamos traballando xa – a outros campos, como a xestión dos servizos relacionados co ciclo hidráulico, o urbanismo ou os servizos sociais. Prégolles que reflexionen sobre este punto, e que estuden realmente a posibilidade de introduci-las reformas lexislativas necesarias que permitan consolidar e impulsa-lo papel das deputacións como prestadoras de servizos supramunicipais, algo ata a data case que inédito, e que cremos poder se-la solución a moitos dos problemas dos pequenos concellos.
O capítulo 2 terá que atende-lo gasto de funcionamento e de mantemento dos servizos, suxeitando a súa contía no que sexa posible. Tanto no capítulo 1 como no 2 hai gastos que redundan en investimento por estar relacionados coas brigadas da Deputación. O conxunto dos capítulos I e II estivo en 2009 un pouco por riba do 50% do orzamento. Trataremos de deixalo en 2010 nese referente do 50% se non fose posible unha maior diminución.Os capítulos 4 e 7, de transferencias correntes e de capital, respectivamente, recollen esencialmente as subvencións e financiamentos a entidades –consorcios, fundacións, etc.- nas que a Deputación participa, seguindo para as primeiras as pautas fixadas pola súa lexislación específica. Estímase que acadarán un 15% do gasto. É moi ampla a finalidade destas transferencias.
Gustaríame subliñar algúns dos aspectos fundamentais: por exemplo, as transferencias para o Consorcio da UNED de Ourense, no que a achega da Deputación Provincial case que multiplica por dez a da Xunta de Galicia, malia a falta de competencias educativas do ente provincial; as achegas para os actuais consorcios comarcais dos parques de bombeiros, un gasto que non constituíu unha competencia provincial ata a recente Lei de emerxencias (que, por certo, non preveu nin un só euro para esta nova competencia que estableceu, incumprindo deste xeito frontalmente o Pacto Local). Estes dous capítulos das transferencias inclúen tamén as subvencións deportivas e culturais da Deputación, que son un soporte esencial para a actividade deportiva e cultural da provincia. É este un ámbito – o da cultura e os deportes – no que as deputacións cobren, dende sempre, o baleiro que deixa a insuficiente acción da Xunta no que atinxe á promoción de actividades culturais e deportivas ó longo do territorio. E, loxicamente, inclúen tamén as transferencias ós concellos.
O capítulo 6 que no ano 2009 estivo próximo inicialmente dos 23.000.000,00 euros, terá a contía en 2010 que permita a capacidade de aforro orzamentario da Deputación -diferenza entre ingresos correntes e gastos correntes máis gastos financeiros-, e o posible recurso ó endebedamento. Como xa quedou apuntado, o aforro orzamentario vai quedar diminuído polo efecto da crise no orzamento de 2010. Coa redución que se poida facer no gasto corrente e un endebedamento razoable, procuraremos manter un nivel importante de investimento, que sería maior se se producise o milagre de corrección de desequilibrios por vía de transferencias de capital que antes reivindiquei.
O capítulo 3 de xuros e o 9 de amortización da débeda superan en conxunto os cinco millóns de euros, un 6,5% aproximadamente do total de gasto. Neste momento cumprimos co ratio de aforro neto positivo cunha porcentaxe do 16,32% sobre os ingresos correntes liquidados en 2008, e co de capital vivo, que está no 91,13% deses mesmos ingresos, sendo o tope legal do 110%. Xa queda dito que o endebedamento para 2010 será un dos asuntos máis importantes a estudar para rematar de elabora-lo proxecto de orzamento para o próximo exercicio.No que se refire ó orzamento do INORDE, o proxecto de orzamento para 2010 está máis avanzado e vai ascender en principio a 2.870.000,00 euros, o que supón unha diminución do 9,67% sobre a cifra inicial de 2009. O financiamento europeo que se canaliza a través do INORDE (especialmente, o procedente dos fondos do Programa INTERREG) fai que mediante expedientes de xeración de créditos se poida aumentar considerablemente a dita contía na execución do orzamento. No que atinxe ó Padroado Provincial de Turismo, a contía do seu orzamento vai estar en 429.000,00 €, uns vinte mil máis que no ano 2009. O Padroado recibe un respaldo importante de medios materiais e persoais do propio INORDE, debendo subliñarse que o gasto do Padroado se destina de forma case que exclusiva á promoción da provincia de Ourense dado que o gasto de sostemento deste organismo é practicamente inexistente, ó ser asumido na súa integridade polo INORDE.Por último, a Sociedade Urbanística Provincial, Urbaourense, dotada cun capital constitutivo de 500.000,00 euros, e que figurou por vez primeira no orzamento de 2009 cunha previsión económica de 168.000,00 €, limitada ós gastos de funcionamento, deberá experimentar un salto cualitativo en 2010, tanto polo incremento de capital acordado neste ano, que foi de 3.998.000,00 € en achega monetaria e de 17.721.000 € noutra non monetaria polo valor das parcelas dunha área de reparto sita en Ourense capital, en cuxa xunta de compensación participa a Deputación, como polo feito de que se prevén acomete-las primeiras actuacións en parques empresarias, que tamén son razón da creación de Urbaourense.
A vindeira semana, probablemente, asinemos o primeiro convenio para a realización dun parque empresarial en Nogueira de Ramuin a un prezo especialmente competitivo. O proxecto de Urbaourense áchase vinculado á titularidade, por parte da Deputación, dun importante patrimonio inmobiliario, integrado esencialmente polas propiedades provinciais na área de repartimento 39 do Concello de Ourense. A decisión de creación de Urbanourense respondeu, en esencia, ó designio de converter ese patrimonio inmobiliario nun patrimonio empresarial público capaz de crear riqueza e, ó tempo, de rexenerarse e incrementarse a través desa actividade empresarial pública, orientada á creación de solo industrial accesible e vivendas de promoción pública na nosa provincia.
En 2009 comezou tamén a súa andaina outra empresa pública, neste caso de carácter mixto, denominada Aquaourense, Sociedade Provincial de Augas e Medio Ambiente, SA. Aínda que por imperativo legal Aquaourense non integra os seus estados de previsión de gastos e ingresos nos orzamentos provinciais, quero resaltar a súa existencia: trátase dun proxecto pioneiro en Galicia de creación dunha empresa pública provincial dedicada a prestar cooperación e asistencia ós concellos na xestión dos servizos municipais relacionados co ciclo da auga.
No momento actual, Aquaourense está preparada xa para prestar ós concellos de Ourense asistencia técnica integral en tódolos servizos relacionados co ciclo hidráulico, e, ó día da data, son xa moitos os convenios asinados e en execución cos concellos, incluíndo a asistencia para a realización das análises de auga de consumo humano esixidas pola lexislación vixente, ou o mantemento de máis de setenta depuradoras compactas de augas residuais. En definitiva, Aquaourense é unha ferramenta máis para, neste caso a través da prestación de asistencia técnica, conseguir que os concellos do medio rural conten con servizos de calidade a prezos accesibles e con tódalas garantías de solvencia técnica e medioambiental que o mundo actual esixe.
E isto é todo, pola miña parte. Só me queda agradecérlle-la súa atención e poñerme á súa disposición para responder a calquera pregunta ou dúbida que lles puidese suscita-la miña exposición".

VISITA AL INSTITUTO DE ESTUDIOS VALDEORRESES

El pasado martes tuve el honor de acompañar a Manuel Baltar, Vicepresidente del Parlamento de Galicia, en su visita a la sede del Instituto de Estudios Valdeorreses.
Allí mantuvimos una reunión de trabajo con la junta directiva que preside Aurelio Blanco Trincado. Muchas fueron las propuestas y los proyectos de los que se hablaron, muestra de que el IEV está muy vivo y repleto de ilusiones e iniciativas que pronto se convertirán en realidad. Tanto Manuel Baltar como yo ingresamos como socios y fuimos obsequiados con la insignia de plata de la institución en un acto sencillo, pero cargado de emotividad.
Mi total agradecimiento al IEV, que seguirá contando con la ayuda y colaboración de la Diputación de Ourense en el desempeño de sus funciones.
El Vicepresidente del Parlamento se comprometió a gestionar una entrevista con el Conselleiro de Cultura y a organizar una visita de los miembros del IEV al Parlamento de Galicia.

4 nov 2009

LA DIPUTACIÓN DE OURENSE NO TIENE NI TUVO RELACIÓN ALGUNA CON LAS EMPRESAS IMPLICADAS EN EL CASO GÜRTEL

En un claro intento de pescar alguna pieza en el gran océano "Gürtel", el Grupo Socialista Provincial registraba una pregunta para saber si la Diputación había realizado algún pago a un total de 28 firmas comerciales desde el día 1 de enero de 1997 hasta la actualidad. Se pedían, además, detalles sobre las cantidades, fecha, motivo y tipo de relación, aunque estas pretensiones, finalmente, se han visto frustradas.

El informe del interventor de la Diputación, José María Baños Campo, es claro en su respuesta. Según asegura, se realizó una comprobación en los registros de contabilidad de la institución «non aparecendo ningunha das empresas nin como receptora de pagamento nin como terceiro acredor de algún dereito económico en fase anterior á do pagamento».
El análisis desarrollado por el servicio de Intervención de la Diputación es incluso más exhaustivo de los solicitado por el grupo socialista ya que la comprobación se realizó para todo el tiempo que media desde que la contabilidad se registra informáticamente. Esta fecha, según precisa el interventor en su informe, es previa a la solicitada por el portavoz del PSOE en la institución.

MENSAJE CLARO: "No habrá una próxima vez"

30 oct 2009

El libro del periodista Santiago Palmeiro sobre Alberguería emociona a Di Stéfano

Noticia publicada en el periódico LA REGIÖN

La historia de Alberguería (A Veiga), el pueblo anegado por el embalse de Prada en 1958, conmovió al presidente de honor del Real Madrid, Alfredo Di Stéfano. El periodista valdeorrés Santiago Palmeiro le entregó ayer un ejemplar de su novela “La marca del agua”, que tiene en el argentino a uno de sus protagonistas.
El acto se desarrolló en las oficinas del Club de Veteranos del Real Madrid, ubicadas en el estadio Santiago Bernabéu. “Mire usted qué cosas, como sabe, yo nací allá, en Barracas, pero el barrio de al lado, el de Boca, también se inundaba muy a menudo”, bromeó el directivo “merengue”.
En la novela “La marca del agua”, que editó la Diputación provincial de Ourense, Di Stéfano se convierte en un héroe para los niños que aprenden a jugar al fútbol en Alberguería. Su figura encarna la idea de que “el fútbol prendió hasta el último rincón del país gracias a él y a los grandes jugadores de su quinta”, comentó Santiago Palmeiro.
También llamó la atención del presidente de honor del club madrileño el camino de la emigración emprendido por muchos de aquellos niños que se iniciaban al fútbol en Alberguería, algunos teniendo a su país, Argentina, como destino.La novela está basada fundamentalmente en los hechos que desembocaron en el desalojo de Alberguería y es el primer libro que lo aborda de forma dramatizada.

25 oct 2009

REUNIÓN CO CONSELLEIRO AGUSTÍN HERNÁNDEZ

Onte sábado, xunto ao al alcalde de Esgos e Oimbra e acompañados do Vicepresidente do Parlamento de Galicia, Jose Manuel Baltar mantivemos senllas reunións de traballo co Conselleiro de Medio Ambiente, Infraestruturas e Territorio, Agustín Hernández.
En concreto, na miña xuntanza expúxelle ao conselleiro a necesidade de arbitrar medidas que favorezan a compra de solo industrial no Barco para reactivar a economía da vila e da comarca, ante o cal, Agustín Hernández comprometeuse a estudar a posta en marcha de axudas específicas para emprededores e empresarios de Valdeorras que lles permitan acceder con menos esforzo á compra de parcelas. Asemade, o conselleiro apuntou outras posibilidades como son o aluguer con opción de compra ou ampliar escalonadamente ata tres anos o pago do 70% da compra de solo.
Tamén se abordou na reunión a necesidade de realizar un plan comarcal de transporte, que permita corrixir as deficiencias nas liñas de transporte tanto en tren como en autobús que ten O Barco, e susbsanar as carencias que neste momento presenta a estación de autobuses barquense.
Ademais da prioridade inmediata das axudas para o abaratamento do solo industrial, trasladeille ao Conselleiro as necesidades existentes en infraestruturas como son a circunvalación(enlace da N-120 e N-536), que permita sacar ao tráfico pesado do centro da vila, e a urxencia de solicitar ante o Goberno do Estado que se axilicen os prazos para a execución da futura autovía A-76, así como a liña de Alta Velocidade entre Ponferrada e Monforte.

24 oct 2009

¿TODO VALE CONTRA BALTAR?

Sinceramente creo que la comparación “de sucesión borbónica” establecida por Alfredo García, respecto a la candidatura de Jose Manuel Baltar para presidir el PP de Ourense y su vinculación familiar con el actual presidente, ha sobrepasado los límites del respeto.

La dinastía Borbónica, a la que pertenece el Jefe del Estado Español, S.M. D. Juan Carlos I, lleva reinando en España, con algunas interrupciones, desde el siglo XVIII. Por eso estas desafortunadas palabras, o han sido un lapsus o denotan un cierto tufillo republicano completamente fuera de contexto.

A PSOE Y BNG parece que todo le vale para intentar desacreditar al Presidente de la Diputación, pero lo cierto es que no obtienen el éxito que persiguen porque, elección tras elección, los ourensanos le aplican severas derrotas.

Estas fueron las palabras:

«Se trata do caciquismo máis rancio enmarcado nun contexto onde os Baltares están a protagonizar a súa persoal sucesión borbónica, na que o herdeiro recibirá o tradicional feudo de votos do PP que manteñen coa súa rede clientelar».

21 oct 2009

O Alcalde de O Barco consinte o “maltrato presupostario” de Madrid

O portavoz do Partido Popular no Concello de O Barco, Moisés Blanco, afirma que o alcalde socialista, Alfredo García, consinte o maltrato presupostario ao que nos ten sometido o Goberno do Estado nas partidas presupostarias destinadas a Valdeorras”. Blanco critica que en lugar de estar unidas todas as forzas políticas “facendo unha fronte común para traballar polos intereses da comarca, o alcalde prefire mirar para outro lado e consentir que o Goberno socialista de Madrid siga ninguneando á nosa comarca nos investimentos”.

Moisés Blanco propón un traballo de “solidariedade política”, porque nestes momentos de crise “non podemos deixar pasar máis oportunidades para o crecemento e modernización da comarca, e por elo temos que ir todos da man defendendo as “siglas Valdeorras”, en lugar de seguir con loitas partidistas que en nada benefician aos nosos conveciños”.

Blanco pide a Alfredo García que contribúa a que O Barco “se afaste da marxinación histórica que os socialistas provocan coas partidas presupostarias que destinan á nosa comarca, uns cartos que nunca chegan e cando o fan chegan tarde e insuficientemente, alonxándonos do progreso e da modernización”.

O peor de todo isto, entende Moisés Blanco, “é a complicidade e o silencio do alcalde de O Barco neste abandono presupostario”. Aínda así, Blanco afirma que o Partido Popular de O Barco seguirá nese camiño de defensa dos intereses dos cidadáns, e para elo trasladaralle ó deputado ourensán en Madrid Celso Delgado “a urxente necesidade de presentar enmendas aos presupostos xerais do Estado para 2010 e a petición de que se axilicen os trámites para que os investimentos en Valedoras se incrementen e sexan reais e efectivos, polo ben de todos os valdeorreses”.

Actualmente existen tres proxectos de vital importancia para a comarca: a autovía A-76, o enlace da N-120 e N-536 e a Liña de Alta Velocidade entre Ponferrada-Valdeorras-Monforte. Tres proxectos que lamentablemente foron acumulando un retraso monumental no seu deseño, redacción e posterior execución

18 oct 2009

MANUEL BALTAR: Candidato á Presidencia do PP de Ourense

Manuel Baltar, coordinador do PP de Ourense e vicepresidente do Parlamento de Galicia, anunciou hoxe que presentará a súa candidatura para presidir o PP na provincia de Ourense. Nun céntrico hotel da cidade os xornalistas, convocados no día de hoxe, escoitaron a decisión "firme, meditada e contundente" do deputado ourensán. "En tempos como os actuais hai que asumir responsabilidades e adoptar decisións.
Hoxe máis que nunca" son verbas de Manuel Baltar que xustificou a súa decisión nos dezasete anos de afiliación ao PP onde desempeñou, tanto a nivel provincial como autonómico, responsabilidades nos diferentes órganos desta forza política.

Manuel Baltar destacou catro palabras clave do seu proxecto: "humildade, Ourense, equipo e personas", un "reto personal" onde o centrismo, o reformismo, e, sobre todo, o galeguismo, serán referentes irrenunciables. O coordinador provincial do PP falou dun partido "máis acorde coas novas realidades sociais para facer unha forza política máis sólida e que asuma un esperanzador futuro común compartido". Manuel Baltar dixo que "non revisará o pasado" e que "empeza sólo, que non en soedade, este significativo paso personal e político". Engadíu que "pode vir quen queira e sumarse a este proxecto", pedindo "claridade e respecto".

O político ourensán saludará moi positivamente a presentación doutras candidaturas, amosándose disposto a debatir cos líderes das outras alternativas "tanto en público como en privado, por calquer medio" e presentar as súas propostas a tódalas xuntas locais do partido. Manuel Baltar explicou que a súa vocación era xa coñecida polos presidentes autonómico e provincial do partido, así como a "inmensa maioría" dos responsables das xuntas locais dos 92 concellos de Ourense.

Finalmente proclamou que "sólo existe unha posibilidade de que non presente a súa candidatura", concretandoa no feito de que o actual Presidente opte á reelección. Manuel Baltar xustificou este escenario dada a súa pertenza ao equipo de Baltar Pumar e a confianza no seu excelente liderado político.

13 oct 2009

PLENO EN EL CONCELLO DE O BARCO

Mañana, miércoles tenemos pleno en el concello de O Barco, y el grupo popular ha presentado dos mociones. La primera busca un acuerdo de los tres grupos políticos para mejorar las dotaciones presupuestarias que el Gobierno del Estado ha asigando a proyectos tan importantes como la A-76, la línea de Alta Velocidad entre Ponferrada-Monforte y la carretera de enlace de la N-120 y la N-536.
La segunda solicita la elaboracion de un Plan Municipal frente a la Gripe A.


ENMIENDAS A LOS PRESUPUESTOS GENERALES DEL ESTADO PARA EL 2010

Es una realidad incuestionable que Valdeorras es una comarca necesitada de infraestructuras de comunicación. Infraestructuras que, en la mayoría de los casos, dependen de otras administraciones, y que por su elevado coste superan la capacidad inversora de cualquier municipio.

Otra de las realidades que nadie pone en duda es la marginación histórica a la que ha sido sometida nuestra comarca en lo que a infraestructuras de comunicación se refiere, y que esto solo se podría corregir con un cambio drástico en la voluntad inversora de las distintas administraciones.

Conocido el proyecto de Presupuestos Generales del Estado para el 2010, se confirma nuevamente la falta de compromiso con Valdeorras. Si analizamos las partidas presupuestarias que se destinan podremos comprobar, de manera objetiva, que no entra en los planes del Gobierno socialista del Estado apostar definitivamente por el progreso y el futuro de nuestra zona.

Con respecto a la Línea de Alta Velocidad: Ponferrada- Valdeorras- Monforte.

Aparece una ridícula consignación de 80.000 euros en la provincia de Ourense, 80.000 en la de Lugo y 40.000 en la de León, unas cifras que evidencian, de una manera fehaciente, la nula intención del Gobierno socialista para que esta línea de Alta Velocidad se materialice.

Por cierto, para la mejora del Ferrocarril Convencional en las conexiones con Valdeorras, tampoco se incluye ninguna partida concreta.

Autovía: A-76 Tramo: Ponferrada-Ourense.

Con gran sorpresa, podemos observar que tan sólo se consignan en la provincia de Ourense 100.000 euros, 150.000 en la de León y 750.000 en Lugo.
Desde el Partido Popular consideramos que este proyecto es vital para el desarrollo socioeconómico de Valdeorras y deberían haberse incluido ya cantidades más importantes para la ejecución de la obra.

Conexión entre las carreteras N.120 y N.536 en O Barco de Valdeorras

En los PGE esta circunvalación sólo recibe 100.000 euros, una cantidad ínfima para una obra que ya debería estarse ejecutando. A la vista de las cifras todo indica que no comenzarán las obras en el 2010.

Teniendo en cuenta que el próximo 23 de octubre termina el plazo para presentar enmiendas a los Presupuestos Generales del Estado consideramos necesario que los tres grupos políticos de este Concello alcancen un acuerdo para trasladarle a los partidos políticos correspondientes las enmiendas que consideremos más justas, y que conlleven la mejora de las cantidades inicialmente consignadas.

Por todo lo anteriormente expuesto, el Grupo Municipal del Partido Popular en este Concello propone al Pleno de la Corporación la adopción de los siguientes acuerdos:

1. La convocatoria urgente de la Comisión Informativa de Economía y Hacienda al objeto debatir las posibles enmiendas a presentar a los PGE del 2010.

2. Dar traslado del acuerdo a los tres grupos políticos gallegos con representación en el Congreso de los Diputados (PP, PSOE y BNG).

O Barco de Valdeorras, a 10 de octubre de 2009.
ELABORACIÓN E POSTA EN MARCHA DUN PLAN MUNICIPAL DE CONTINXENCIA FRONTE Á GRIPE A

As distintas administracións están adoptando unha serie de medidas preventivas ante a pandemia de gripe A (N1H1) e a posible afectación dunha parte importante da poboación, encamiñadas a mitigar a transmisión da enfermidade e dar resposta ao eventual impacto que puidera darse sobre o mantemento dos servizos básicos á poboación, e polo tanto sobre a actividade económica e social.
A anticipación coa que deben adoptarse este tipo de medidas, a proximidade dos meses en que se estima unha maior incidencia na poboación, e a proximidade co cidadán que ten a administración local, fai que os concellos deban adoptar todas as medidas informativas e preventivas ao alcance da súa man.
Dentro do marco da coordinación e colaboración institucional, a Consellería de Sanidade e a FEGAMP estableceron recentemente un acordo, polo que os concellos colaborarán na loita contra a gripe A a través do desenvolvemento de tres liñas principais de actuación:
1. Difusión de información á poboación: distribuíndo e promovendo a información da Consellería de Sanidade, ademais de elaborar información propia en base a protocolos comúns.
2. Aplicación dos protocolos de actuación dos concellos como empresas nos seus centros municipais: ademais de protexer aos seus traballadores deberán asegurar o mantemento dos servizos básicos.
3. Colaboración coas institucións sanitarias situadas en cada un dos concellos.
Por todo o exposto, o grupo municipal do Partido Popular, propón ao Pleno do Concello a adopción dos seguintes ACORDOS:
A) Creación dunha Comisión Municipal interdepartamental (servizos sociais, protección civil, educación, etc.) que ademais incorpore un representante de cada grupo político municipal, que desenvolva as liñas estratéxicas dentro dun Plan Municipal de Continxencia fronte á Gripe A, onde se centralicen e coordinen todas as actuacións municipais.

B) Dito Plan Municipal contemplará, sen menoscabo das que se acorden no seo da Comisión, as seguintes actuacións:

1) Promover actuacións informativas e formativas para divulgar entre o persoal municipal toda a información en relación coas medidas de prevención e protección fronte á gripe A, baseándose para iso na información achegada polas autoridades sanitarias (“A gripe A(N1H1) nas empresas de Galicia”), co obxectivo fundamental de:
- Manter a actividade indispensable.
- Reducir a transmisión entre o persoal.
- Protexer os traballadores con máis risco de gripe.
2) Dar instruccións aos traballadores municipais e/ou empresas concesionarias responsables do servizo de limpeza das dependencias municipais, para que extremen os coidados de limpeza e desinfección de acordo ao establecido nas recomendacións da Consellería de Sanidade da Xunta de Galicia.
3) Elaborar/promover unha planificación de continxencia do absentismo laboral para o persoal municipal, e para cada unha das empresas concesionarias dos servizos municipais, que de resposta aos distintos niveis de absentismo por baixa que se poidan producir e deste xeito poder garantir o mantemento e continuidade de servizos básicos aos cidadáns (auga, electricidade, gas, policía, servizo de axuda a domicilio, comedor como unha seda, teleasistencia, etc...)
4) Promover a posta en marcha de accións formativas/informativas dirixidas aos traballadores do ámbito socio-sanitario (protección civil, axuda a domicilio, etc) e representantes do tecido asociativo do concello (AA.VV e demais organizacións sociais), para que actúen á súa vez como axentes informativos e divulgativos de todas as recomendacións, medidas preventivas e de protección, que establecen as autoridades sanitarias.
5) Promover a posta en marcha de accións informativas dirixidas á poboación xeral, para a divulgación de medidas preventivas conforme á información achegada polas autoridades sanitarias (“O que tes que saber sobre a gripe A está na túa man”, http/www.sergas.es/gripe, Tfn.: 902 400 116, 981 953 400), a través de folletos, bandos, charlas informativas, Internet, etc.
6) Elaborar un protocolo de coordinación de servizos socio-sanitarios, que promova a participación cidadá, en colaboración co tecido asociativo do concello, que optimice a resposta sanitaria (aliviando a demanda de consultas innecesarias nos centros de saúde e PACs) e socio-sanitaria; devandito protocolo debe contemplar actuacións sobre os colectivos que poden ser máis vulnerables á pandemia, como as persoas marxinadas, as confinadas ou inmobilizadas no seu domicilio e os nenos.
7) Ofrecer colaboración especial cos Centros Educativos do concello (Educación Primaria, e ESO) na aplicación dos seus propios protocolos.

O Barco de Valdeorras, a 10 de octubre de 2009.

9 oct 2009

XOGADE

A las 12:30 horas del día de hoy, estuve en el colegio ourensano CEIP "Prácticas", para asistir a la presentación del más ambicioso de los programas deportivos de la Xunta de Galicia "Xogade".
El Secretario Xeral para o Deporte, Jose Ramón Lete Lasa expuso los graves índices de obesidad infantil y el descenso de la actividad deportiva. También habló de lo importante que es el fomento de la práctica deportiva y la actividad física en edad escolar. Xogade lo conforman 21 disciplinas deportivas. Más información en http://www.deporteescolargalego.org/

EN BRUSELAS...

Este pasado miércoles y jueves acompañado de Javier Feijóo, técnico de la Diputación, (y de abundante lluvia), he estado en Bruselas para participar en una reunión de la Red Europea "Partenalia". Reunidos los miembros, bajo la presidencia de Juan Andrés Tovar, Presidente de la Diputación de Cáceres, se aprobaron los estatutos de la organización y se fijaron las primeras líneas de trabajo.

Al día siguiente, visita a la Fundación Galicia-Europa, para entrevistarse con Jesús Gamallo, Director Xeral de Relaciones Exteriores e coa Unión Europea.
Después estuvimos en el Parlamento Europeo de la mano del eurodiputado gallego, Francisco Millán Mon. A todos, muchas gracias por la acogida y el cariñoso trato que nos dispensaron.

Sin lugar a dudas, Bruselas, visita recomendada... pero con más tiempo!!


A continuación expongo la nota de prensa relativa a la visita.


O vicepresidente 2º da Deputación de Ourense, Moisés Blanco, participa hoxe en Bruxelas na reunión do Consello Político da rede “Partenalia”, rede europea de administracións intermedias que engloba a provincias españolas, italianas, belgas, entre outras, cuxo fin é representar os intereses das administracións locais en Europa.

Na xuntanza aprobáronse os estatutos da rede, paso imprescindible para dotar de personalidade xurídica á rede para actuar como ¨lobby¨ (a súa sede estará en Bruxelas) en defensa dos intereses das diferentes provincias ante a Unión Europea. Asemade, os representante debateron sobre as prioridades da rede cara ó 2010, nas que se aceptaron as propostas para a presentación de varios proxectos relacionados co desenvolvemento local a varias iniciativas europeas por parte de varios socios da rede.

O programa de Moisés Blanco en Bruxelas incluíu tamén a visita da sede da Fundación Galicia Europa, fundación da que forma parte a Deputación de Ourense, para entrevistarse co director xeral de Relacións Exteriores e coa Unión Europea, Jesús Gamallo, e coa directora da Fundación Galicia Europa en Bruxelas, Ana Ramos, co obxectivo de coñecer de primeira man as novidades que se porán en marcha nesta lexislatura por parte da dirección xeral e a fundación para sopesar as posibilidades de acceso da Deputación de Ourense aos proxectos europeos a través da fundación, coa finalidade de realizar accións conxuntas.

Moisés Blanco interesouse polas iniciativas desenvolvidas en materia de promoción económica dos sectores produtivos ourensáns, en especial os sectores extractivos, coma o da luosa, agroalimentario e téxtil, entre outros.

Neste sentido, analizouse como unha das accións a poñer en marcha a organización de xornadas de difusión da lousa ou das denominacións de orixe ourensáns no Centro de Negocios Galicia Europa, e outras iniciativas que poidan ser de interese para a Deputación de Ourense na defensa dos intereses da nosa provincia en Europa.

5 oct 2009

GRACIAS A TI, MERCEDES, QUE NOS HAS DADO TANTO!

La Negra, la cantante folklorista de América Latina por excelencia, Mercedes Sosa, ha fallecido este domingo en una clínica de Buenos Aires, a los 74 años, víctima de una enfermedad hepática.
La Negra Sosa cantó insuperablemente algunos de los temas más famosos, entre ellos su "Gracias a la vida" o "Alfonsina y el Mar ". Mercedes Sosa fue siempre una cantante comprometida con las causas políticas y sociales.

DESCANSE EN PAZ

2 oct 2009

DEBATE EN "PUNTO CRÍTICO" DE TELEMIÑO

Ayer por la noche tuve el honor de participar en el programa de debate "Punto Crítico" de Telemiño en representación de la Diputación Provincial.
El tema de rabiosa actualidad, la permanencia de la titulación de Física en el campus de ourense. Era la primera vez que participaba en un debate televisado y en directo, y tengo que decir que fue una experiencia muy positiva. Mis compañeros fueron: Luis López Losada, Humberto Michinel, Martí Maqueda, Emilio Atrio, Pedro Araújo y Francisco Rodríguez. A todos les agradezco el buen ambiente del que disfrutamos.

A continuación os dejo la noticia que publica la región al respecto.


A menos de 24 horas del dictamen crucial del Consello Galego de Universidades, donde se decidirá el futuro de la titulación de Física y la posibilidad de traer a Ciencias Ambientales en su lugar, defensores y detractores de esta supresión pusieron sobre la mesa sus argumentos. Si en algo hubo unanimidad es que el Campus de Ourense, históricamente, siempre ha sido maltratado a la hora del reparto de titulaciones. La tradición contrastada en investigación de Física compite así con el atractivo de Ciencias Ambientales.

La quinta temporada de ‘Punto Crítico’ regresó ayer a lo grande al plató de Telemiño. Se convirtió así en el ‘debate definitivo’, a escasas horas de que el Consello Galego de Universidades dictamine si la titulación de Física permanecerá o no en el Campus de Ourense. También ha de decidir este órgano si Ciencias Ambientales llegará en su lugar, como titulación exclusiva, ganando así la ‘pelea’ con los campus de Santiago y A Coruña, que también la han solicitado.Dejando claro que la cuestión no responde a ‘vencedores y vencidos’, todos coincidieron en la necesidad de potenciar el Campus, históricamente maltratado en los repartos de titulaciones. Mientras los defensores de la supresión de Física alegaron que el Campus debe caminar hacia carreras más atractivas que atraigan a más alumnos, los que pugnan por su permanencia aseveraron que estos estudios son rentables por su elevado nivel de investigación rechazando, además, que la matrícula de nuevo ingreso en Física sea menor a 25 estudiantes, cifra mínima que exige el Consello Galego de Universidades.El eterno dilema de ‘calidad o cantidad’ entró en juego en el debate, entre quienes piden mantener Física por su calidad y entre los que argumentan que Ciencias Ambientales atraerá a muchos más alumnos. Y esta dicotomía derivó en su rentabilidad económica, de cinco millones de euros en proyectos y becas según el departamento de Física Aplicada, algo que puso en duda el decano de la Facultad de Ciencias.A este compendio de razones para variar la oferta universitaria ourensana se le sumó una clave considerada ‘fundamental’: evitar el declive del Campus y la desmotivación del alumnado. El decano de Ciencias, Pedro Araújo, no dudó en afirmar que ‘hay vida después de Física’, recordando que universidades como la de A Coruña funciona bien sin esta titulación. A esta afirmación le respondió el profesor Humberto Michinel, quien recordó que él no pudo estudiar esta carrera en Ourense, ‘pero ahora estoy orgulloso de que esté aquí’, algo que ha sido ratificado por prestigiosos investigadores internacionales. Concluyó, además, diciendo que ‘los experimentos deben dejarse para los másteres, manteniendo la base de la oferta académica’.

A FAVOR

’Aquí no hay vencedores ni vencidos, deciden los rectores’Emilio Atrio, presidente del Consello Social de la Universidad de Vigo, recalcó que ‘aquí no hay vencedores ni vencidos’, dada la importancia del tema. Señaló que el problema no reside en la coexistencia de ambas titulaciones, por lo que el organismo que preside apoyó la petición de la Facultad de Ciencias para instaurar en exclusiva este año Ciencias Ambientales, titulación por la que también pelean los rectores de Santiago y A Coruña.

’Fue una decisión para solucionar la problemática de Física’El decano de la Facultad de Ciencias, Pedro Araújo, recalcó que el proceso se inició por una decisión ‘para poner solución a la problemática de la titulación de Física’. Dijo que su matrícula ‘le llevó a una segunda velocidad’ para la que no pudo presentar un plan de viabilidad. ‘No podemos perder año y medio esperando a que cierren la titulación’, dijo, dada la necesidad de revitalizar el Campus ourensano, asumiendo Ciencias Ambientales.

’El problema es de estrategia y de falta de debate previo’Francisco Rodríguez, presidente de la CEO y miembro del Consello Social de la Universidad de Vigo, se declaró ‘a favor de Ourense y en contra de nada’. Puso sobre la mesa la idoneidad de mantener Física y traer Ciencias Ambientales y recordó que la provincia cuenta con un campus que no se corresponde con el que debería tener la tercera ciudad gallega. Asimismo, destacó que ‘el problema es de estrategia y de falta de debate previo’.


EN CONTRA

’Es un riesgo perder algo que funciona bien por algo desconocido’Humberto Michinel, profesor de Física defendió que la media de alumnos de física de nuevo ingreso está en 25, por lo que negó que Bolonia exigiese el cierre. También explicó que lo más importante es analizar qué es lo mejor para el futuro del Campus y fijó como ‘lógica’ la petición de mantener Física y solicitar Ciencias Ambientales en exclusiva, ‘porque es un riesgo perder algo que funciona, y lo hace bien, por algo que todavía es desconocido’.

’No nos podemos permitir el lujo de perder nada más en Ourense’El vicepresidente segundo de la Diputación, Moisés Blanco, considera que hubo muy poco debate para tomar esta decisión. Dijo que ‘Ourense tiene que tener un campus competitivo y pujante, porque esta provincia necesita la vía de la compensación por la parte educativa. No nos podemos permitir el lujo de perder nada más en nuestra oferta universitaria’, recordando que es el único campus gallego que carece de titulación exclusiva, algo que considera ‘inadmisible’.

’La titulación ha dado muchas satisfacciones, dinero y prestigio’El profesor y jefe del servicio de Protección Radiológica del CHOU, Luis López Losada, recalcó que ‘todo lo que venga, bienvenido sea, pero sin perder nada a cambio’. Y defendió que el Consello de Universidades exige 25 alumnos de nuevo ingreso para mantener titulaciones, algo que asegura que cumple Física. Por último, recordó que esta titulación ‘ha dado muchas satisfacciones al Campus en forma de dinero y prestigio’, por lo que defendió sin reservas su permanencia en Ourense.